#78 Harry Styles - Berlin 07.11.2017r.

#HarryStylesLiveonTourBerlin 

Hejka!

Już po samym tytule możecie wywnioskować, czego dotyczył będzie ten wpis,

jest to jeden z najważniejszych i najbardziej znaczących dla mnie postów,

ponieważ po ponad 5 latach spełniłam jedno ze swoich największych życiowych marzeń.

Mówię, że jedno z kilku, ponieważ moim największym marzeniem było i w sumie nadal jest,
aby pójść na koncert One Direction, lecz niestety po ich rozpadzie nie jest to zbyt możliwe :(

No, ale wierzę, że jak wrócą kiedyś aby dokończyć swoją rozpoczętą trasę, to na pewno nie zaprzepaszczę już takiej szansy i zrobię wszystko, żeby pojechać chodź na jeden koncert.

Krótko o mojej przygodzie z One Direction

Więc, jak już pisałam wcześniej, od ponad 5 lat jestem ich ogromną fanką.
Pamiętam, że pierwszą ich piosenką, którą usłyszałam było Rock Me,
na angielskim w 6 klasie szkoły podstawowej,

potem zaczęłam szukać innych ich piosenek, coraz bardziej interesowało mnie ich życie,
to co robią, i tak coraz bardziej się w tym pogłębiałam (to brzmi jak opis jakiegoś nałogu hahaha)

No i zawsze marzyłam o ich koncercie, ale chłopcy nigdy nie dotarli do Polski, a
ze względu na mój wiek, rodzice nie chcieli pojechać ze mną na koncert za granicę,

więc żyłam sobie w nadziei, że kiedyś w końcu przyjadą i będę mogła ich zobaczyć.

Pamiętam dzień, kiedy dowiedziałam się o ich rozpadzie, wiem, że było to w wakacje, rano gdy się obudziłam i zaczęłam przeglądać Twittera, to moje serce się chyba zatrzymało na moment,

pamiętam tylko, że przez cały dzień tak bardzo płakałam i nie chciałam nigdzie wychodzić.

Po kilku dniach jakoś dotarł do mnie ten fakt i wtedy sobie obiecałam, 

że dłużej już nie będę czekała na to aż to oni do mnie przyjadą, tylko

pojadę na koncert każdego z osobna i póki co realizuję swój plan,
ponieważ w przyszłym roku wybieram się na koncert Niall'a
a jako, że Niall był zawsze moim ulubieńcem, to
kupiłam pakiet M&G z czego ogromnie się cieszę i
nie wyobrażam sobie mojej reakcji na spotkanie z nim haha :D

Co do samego koncertu, to był niesamowity i cudowny, przeżyłam tam tyle emocji,

że nie jestem ich nawet w stanie nazwać a co dopiero opisać...

Szczerze mówiąc byłam tam w takim amoku, że oglądając filmiki, które sama nagrałam,

 po prostu nie pamiętam niektórych momentów, no, ale emocje zrobiły swoje... :) <3

Poznałam tam również wiele wspaniałych osób, 3/4 osób na koncercie to Polacy, co widać po flagach na zdjęciach, więc nie czułam w ogóle, że jestem za granicą haha :)

Teraz jak patrzę na to z trochę innej perspektywy,
to cieszę się, widząc że każdy z nich jest naprawdę szczęśliwy
z tego co robi i każdy poszedł w swoją stronę,
ich muzyka się teraz dość od siebie różni,
myślę, że po prostu i oni i ja trochę dorośliśmy i
inaczej spoglądamy już na wszystko.
Jakby nie patrzeć, dorastałam z nimi i
w sumie tylko dzięki nim zaczęłam się tak dość mocno przykładać do nauki angielskiego,
żeby po prostu móc ich zrozumieć i ogromnie się z tego cieszę,
bo posiadanie idola, osobę, która jest dla ciebie wzorem do naśladowania,
to coś naprawdę wartościowego i pomimo tego, że oni nawet nie wiedzą o moim istnieniu,
to zawsze, nawet w najgorszej sytuacji poprawiają mi humor i życie staje się piękniejsze.

A Wy macie takich swoich idoli, którzy dużo dla Was znaczą i
oddalibyście dużo za spotkanie z nimi?

Miłego weekendu! xx ;* 

Maja :)